Simultaankoorts!
zondag 22 oktober 2017
Mikhail Botwinnik
De seances werden steevast na afloop van het Hoogoven- en of het IBM-toernooi door de hoofdsponsor Vroom en Dreesman georganiseerd. De simultaan karavaan ging als een circus door het land en deed iedere dag een andere vestiging van het warenhuis V&D aan alwaar dan in het restaurant of in de kantine de tafels klaarstonden; bij de inschrijving kon men zijn voorkeur om tegen een bepaalde grootmeester te mogen aantreden kenbaar maken en zo kreeg menigeen de kans om tegen de wereldkampioen of zijn idool (met zwart) de degens te kruisen of liever zich te verdedigen.
Simultaan V&D Heerlen; overleg met Wim Fröhlichs tegen Jan Hein Donner
Het moet in die tijd ook voor de grootmeesters een lucratieve “schnabbel” geweest zijn want alles wat rang, naam en datum had deed mee: Max Euwe, Jan Hein Donner, M. Botwinnik, Paul Keres, Victor Kortschnoi, Boris Spasski, B.Larsen, Salo Flohr, Efim Geller, Lev.Polugajevski, Yuri Averbach, David Bronstein enz. enz…… teveel om op te noemen.
Alles werd door topspeler/Journalist Berry Withuis in goede banen geleid ofwel
gecoördineerd.
Zo ook die avond in Heerlen alwaar ik tegen de wereldkampioen M.Botwinnik had mogen aanzitten en apetrots rondliep omdat ik het meer als 40 zetten had weten vol te houden. Er waren nog maar een 4 tal spelers bezig, waarvan er 3 in duidelijk verloren stellingen doorvochten, nadat ze eindelijk opgaven bleef er nog één over:
Onze eerste teamspeler Lei Zanders. Botwinnik pakte een stoel en ging er eens goed voor zitten. Lei hoefde nu niet meer onmiddellijk zetten en begon aan de uiterst zware opgave om tegen niemand minder dan de wereldkampioen in een, op het oog gelijkstaand, eindspel een vrijpion door te brengen.
Het publiek begon om de tafel samen te drommen, die niet meer op het bord konden zien, klommen op de tafeltjes, men voelde dat hier een sensatie in aantocht was.
Lei was duidelijk in zijn element, zet voor zet kwam zijn vrijpion dichter bij de onderlijn en een stormachtig en daverend applaus werd zijn deel, toen Botwinnik zijn koning moest omleggen.
De dag erna werd wederom gespeeld, nu in de V&D vestiging in Geleen. Wij waren natuurlijk weer present en terwijl ik met Willy Rekers en Doc.Schouten tegen Salo Flohr probeerden stand te houden zat onze Lei Zanders weer tegen M.Botwinnik.
De wereldkampioen herkende zijn bedwinger van de vorige avond en keuvelde nog even over de gemaakte fouten. Het idee van een revanche vond hij wel amusant en Lei kon zijn borst nat maken, Botwinnik was een gewaarschuwd man!
Nadat een paar uur later de kruiddamp was opgetrokken was er nog één speler over:
Juist! Lei Zanders!
Tegen Hans Bouwmeester v.l.n.r. F.Esser, W. Fröhlichs, P.Schouten
Lei die al jaren een oogziekte had en om die reden een zeer sterke bril moest dragen kon alleen de stelling overzien door op enkele centimeters boven het bord alle stukken na te gaan om zo een totaalbeeld te verkrijgen.
Hij deed dat dan ook, rustig en systematisch als altijd. Wij daarentegen moeten vrijwel zeker het wereldrecord “adem inhouden” gebroken hebben want de zenuwen gierden ons door de keel.
En waarop niemand ook maar een dubbeltje op zou hebben durven te verwedden gebeurde, ook na dit zenuwslopende eindspel moest de wereldkampioen zijn koning omleggen!
Nu, nog jaren later kan ik genieten van deze hoogtepunten in mijn bagage aan herinneringen, nog steeds zie ik Frans Baburek met het gewoonste gezicht van de wereld Jan Hein Donner van het bord combineren en Sjef Gulpers tegen Victor Kortschnoi vechten tot het bittere einde.
Maar de wereldkampioen kloppen had alleen Lei Zanders klaargespeeld, en dat nog wel 2x achter elkaar!
Voor mij was Lei de ongekroonde wereldkampioen van S.V.S.