IM Tea Lanchava neemt ons mee in een partij uit de top 100 evergreens in het schaken. Haar leraar grootmeester Eduard Gufeld heeft een Mona Lisa op zijn zegenkar staan van groot allure. Die partij gaan wij eens nader bekijken en zijn we getuigen hoe paardsprongen en paardoffers een schaakspel op de kop kunnen zetten. Na wat anekdotes over Eduard Gufeld die van goed eten hield en nogal stevig brutaal naar collega schakers wilde zijn komen we in die beroemde historische partij van hem terecht. Een zwart paard dat geen weg terug vindt in een Konings Indische partij word door de dik 40 aanwezigen met voorstellen (even wat zetten terug) geprobeerd te redden. Hopeloos, maar toch ook niet. Het paard gaat eraan na die 40 paard pogingen van derden. Onderweg naar die vernietiging is er wel door zwart 3 pionnen opgegeten. Wie staat nu beter wit of zwart? Geheel in stijl van een anekdote worden we getrakteerd op een Georgische cake die ons met liefde door Tea wordt aangeboden. Nu proef je ook nog de smaak van een evergreen, super. Eduard Gufeld schijnt altijd voor een partij goed te hebben gegeten. Wit moet nu de aanval aan de gang houden en gaat de witte dame verder op jacht. Toch, na een subtiel pion-zetje van zwart loopt de aanval dood omdat zwart uit het niets mat dreigt. De zaal zag het niet. Grootmeesters doen wel eens iets onnavolgbaars. Nu komt het op de drie dames aan hoe de avond verloopt. Eentje ploft op de grond en moet tijdelijk in de lappenmand. Onze animator René Coenjaerts en tevens voorzitter van de vereniging, hij die ons loods in de moderne tijd hoe een schaakvereniging moet acteren, repareert ter plekke onze gekneusde zwarte dame (al-hoe-wel zij deze avond blauw was en ik daar fan van ben geworden). Hebben we nog vertrouwen in zwart? De zaal ziet stukwinst voor zwart maar daar gaat het zwart niet om later zo uitgelegd door Eduard Gufeld. Onsterfelijkheid vraagt een mooiere combinatie en in plaats van een stuk te winnen wordt er een geofferd. Ondanks dat het aannemen waarschijnlijk dodelijk is.
Toch nog ingewikkeld om de zwarte dame de vrijgekomen b-lijn als een ballet juffrouw binnen te laten dringen. Allereerst gaat er nog een toren tegen aan. De witte Koning kan niet anders dan deze bittere toren verorberen. Even een brake voor een stukje cake had die koning een moord gedaan, helaas. Ook het collega paard van zwart wraakt zijn gesneuvelde vriend en doet een sprong naar vernietiging van de stelling van wit. Deze paard-zet was eentje die we allemaal graag zouden hebben in een partij. Met subtiele zetjes en lichtvoetige dansjes gaat de zwarte dame schaak geven en is niets meer te merken van de zware val en blauwe plekken. Gewoon een echte mat zet maakt het einde en staat de evergreen op papier. Super mooie partij en mooi uitgelegd hoe diverse varianten tot niets zouden leiden. Het gekozen pad had geen ruimte voor varianten.
De avond gaat verder met nog leuke voorbeelden. Dik, dik tevreden loopt de avond naar zijn einde en mogen we de derde dame Tea bedanken voor de geweldige avond. Iedereen glimlachte!
